Zuid-Afrika
Onze 2e week in Zuid-Afrika – Adrenaline en realiteit
Week in Zuid-Afrika
Adrenaline en realiteit
De tijd in Zuid-Afrika gaat heel snel. Het is hier herfst en het is ‘s avonds rond 18 uur al donker, mede daardoor vliegt de tijd voorbij en er valt zoveel te beleven. Toch zijn we hier nog ruim een week, maar daarover later meer. Nu kan je hier lezen wat wij deze week in Zuid-Afrika hebben uitgespookt en dat heeft alles met adrenaline-kicks, natuur en ook wel de harde realiteit te maken.
Wijnstreek ontdekken
Zuid-Afrika is wereldwijd gekend voor zijn uitstekende wijn. En dat is niet verwonderlijk. Ze hebben hier zelfs hun eigen druif, de Pinotage, gecreëerd door het beste van twee werelden te combineren, namelijk Pinot Noir en Hermitage. Enkel hier kan je dus wijngaarden van deze druif, en bijgevolg de geproduceerde wijn hiervan, terugvinden. Daar zijn Zuid-Afrikanen best trots op en dat is helemaal terecht. De wijn is heerlijk.
We gingen met een privé-tour langs verschillende wijngaarden in de streek rond Stellenbosch, Franschhoek en Paarl. Hier zie je eindeloos veel uitgestrekte wijngaarden en wijnproeverijen. Wijn is één van de belangrijkste export-producten en daarom zie je hier ook ontelbaar veel wijngaarden. De Pinotage-wijn kan je enkel hier proeven en kopen, deze wijn wordt niet geëxporteerd naar het buitenland. Voor wijnliefhebbers dus zeker een goede reden om naar Zuid-Afrika te trekken!
Iets te veel wijn
Hoewel de tour enorm leuk en interessant was, vonden we dat er bij iets té veel proeverijen werd gestopt. Wij zijn liefhebbers van wijn, maar absoluut geen kenners of experten. Voor ons is één of twee proeverijen dan ook wel voldoende. Wij hebben er maar liefst vier bezocht waar we elke keer drie tot vijf glazen wijn konden proeven. Iets te veel van het goede dus voor ons. Onze favoriet was wijnproeverij Marianne Wine Estate. Dit is een kleinere wijngaard opgericht door een vrouw, wat hier niet veel voorkomt, en is een gezellige plek om rond te lopen. Je kan hier ook logeren. Indien je graag een ronde doet langs een aantal wijngaarden en -proeverijen, kan je dat ook prima zelf doen met de auto. Maar dan kan je natuurlijk niet zoveel drinken.
Een stukje geschiedenis
Tijdens onze tour langs de wijngaarden in Franschhoek, reden we ook op de weg waar Nelson Mandela liep toen hij uit gevangenschap terugkwam. Op deze weg werd ook een beeld neergezet om deze Long Walk to Freedom te herdenken. Een boeiende plek om even te stoppen tijdens onze tour. We bezochten ook de gevangenis waar Nelson Mandela jaren opgesloten zat. Deze ervaring lees je later in dit bericht.
De kleurrijkste plek van Kaapstad
Van de wijngaarden terug naar Kaapstad. Bo-Kaap is een regio in Kaapstad en Nationaal Erfgoed. We kunnen zeker begrijpen waarom. In Bo-Kaap waan je je precies in Cuba. Hier zie je overal felgekleurde huizen in dezelfde stijl en architectuur. Toegegeven, het is er niet groot en je bent hier dan ook op een uurtje zeker rond. Maar het is de moeite om te zien en enkele leuke foto’s te nemen. Je kan ook heel lekker en gezond lunchen bij Harvest Café. Een aanrader!
Klaar voor actie
Na wat rond te keuvelen in de stad en aan sightseeing te doen, was het voor ons tijd voor actie. En die actie en adrenaline-kick zochten we door een zeiltocht te boeken. Rustig bootje varen? Think again! De woeste golven en de hevige wind op zee maakten er een avontuurlijke boottocht van. Het is lang geleden dat we zo hard gelachen hebben én toch ook wel een beetje zenuwen hadden telkens de boot helemaal schuin hing van de woeste wind. Maar we hebben het overleefd en het was een hele ervaring. We zagen zelfs zeehonden zwemmen! Een aanrader in Kaapstad als je van actie en avontuur houdt.
Adembenemend panorama
Van de ene adrenaline-kick naar de andere. Een bezoek aan Kaapstad is natuurlijk niet compleet zonder bovenaan de Tafelberg te hebben gestaan. Je kan deze hele zware tocht naar boven te voet doen of met een kabellift die je meer dan 1000 meter hoog brengt. Wij kozen voor dat laatste aangezien wij geen geoefende wandelaars en klimmers zijn. Want ook dat laatste moet je kunnen om tot op de Tafelberg te komen indien je te voet gaat. De kabellift nemen was achteraf bekeken nochtans even spannend als te voet gaan. Niet alleen gaat deze lift snel en stijl naar boven, het platform binnenin draait ook nog eens waardoor je echt het gevoel hebt dat je geen grip hebt op de grond. Voor iemand met hoogtevrees zoals Sigrid, niet zo’n heel leuke ervaring.
Gelukkig was het uitzicht op de Tafelberg alle moeite en stress van voordien meer dan waard. Je hebt een spectaculair uitzicht over de stad met de zee langs de ene kant van de berg en langs de andere kant kijk je uit op nog meer bergen en de zee. Beide panorama’s zijn verbluffend mooi. Een uitzicht om nooit te vergeten. Ongetwijfeld de leukste uitstap deze week in Zuid-Afrika.
Afrikaans eten
Verder hebben we deze week voor het eerst echte Afrikaanse gerechten geprobeerd. Kaapstad heeft zo veel goede restaurants en lekkere gerechten van over de hele wereld. Het was moeilijk te weerstaan aan alle restaurants die ons aanspraken, maar nu wilden we toch graag echt Afrikaans eten. In een Food Market stond een kraampje genaamd ‘Africa Bites’ en hier verkochten ze verschillende typische Afrikaanse gerechten. Wij probeerden de linzencurryschotel met rijst en bobotie-balls. De linzencurry was heerlijk, alleen misschien wat flauw gekruid. Kruiden zijn natuurlijk een duur product en daarom minder vaak terug te vinden in gerechten waardoor ze soms flauw kunnen smaken. De bobotie-balls smaakten een beetje naar gehaktballen maar met een vreemde nasmaak. Dit was minder ons ding. Afrikaans eten is relatief gezond en lekker maar smaakt soms een beetje flauw naar onze mening. Je kan hier ook prima vegetarisch eten.
Afrikaanse avond
Nadien hebben we nog een Afrikaanse avond gehad in het mooie Gold Restaurant. Hier organiseren ze djembé-sessies en daarna kan je er typisch Afrikaans tafelen met zo’n 15 verschillende gerechten die allen in kleine porties geserveerd worden. Tijdens het diner zijn er dansers en zangers die voor entertainment zorgen. Een ware onderdompeling in de Afrikaanse cultuur. Een van onze favoriete avonden tot nu toe!
Confronterende Townships
Na de pracht en praal van Kaapstad te zien vonden we dat we ook de andere kant van Kaapstad moesten zien. Want je kan er niet omheen: het grootste deel van de bevolking hier woont in krottenwijken buiten de stad, ook wel townships genoemd. Het is vooral de blanke bevolking die leeft als een koning in de stad in de mooiste huizen en appartementen. De zwarte bevolking werd door de Apartheid tussen de jaren ’50 en ’90 brutaal verbannen naar de townships buiten de stad. En daar leeft helaas nog het merendeel van de zwarte bevolking.
Week in Zuid-Afrika – Langa bezoeken
Om deze geschiedenis beter te begrijpen, gingen wij deze week in Zuid-Afrika met een lokale gids naar een township genaamd Langa. Dit is één van de kleinste en ook veiligste townships in Kaapstad. In veel townships heerst er criminaliteit en het is dan ook onveilig om hier als toerist zonder gids rond te lopen.
In Langa staan ze wel open voor toeristen omdat dit voor de bevolking kan betekenen dat er verandering op komst is. Toeristen komen er vaak donaties brengen en helpen Langa bekend maken waardoor de bevolking hoopt dat er snel iets zal veranderen aan hun situatie. En dat moet volgens ons ook dringend gebeuren, want het is niet menselijk hoe zij hier moeten (over)leven.
De townships zelfs zijn nog eens opgedeeld in klassen. Je hebt er gewone bakstenen huizen die eigendom zijn van de dokters en advocaten, je hebt er de hostels waar verschillende mensen in barre omstandigheden een kamer delen en je hebt er metalen barakken waar de armste mensen in moeten wonen. De klassen zijn zeer duidelijk en helaas wonen de meesten in de metalen barakken. Het zijn er honderdduizenden, misschien wel miljoenen. Deze buurt geeft je echt een machteloos gevoel. Wij schaamden ons maar tegelijkertijd zijn de mensen zo vriendelijk en vrolijk, dat je alleen maar kan wensen dat er snel een oplossing voor hen komt. Helaas kan dit alleen als er investeringen komen in dit soort buurten.
Schoolbezoek
In Langa bezochten we ook een schooltje waar de kleinste kinderen naar school gaan, vergelijkbaar met de kleuterklas in België. De kindjes zongen liedjes voor ons die ze geleerd hadden en daarna mochten we samen wat spelen. Het viel op hoeveel kindjes er waren voor maar 1 leerkracht. Toch leren de kinderen heel wat bij, want sommigen van hen konden al een aantal woordjes Engels (wat in de townships niet de moedertaal is). Het mooie is dat dit schooltje volledig opgericht is door middel van donaties en giften. Indien je ook graag wil bijdragen aan dit goede doel, kan je ons altijd een berichtje sturen voor de juiste gegevens. De kindjes, ouders en leerkrachten zullen je ontzettend dankbaar zijn. Hier wordt ook echt iets gerealiseerd met het geld dat je doneert.
Gevangenis op Robbeneiland
Van de ene confrontatie naar de andere: Robbeneiland. Beter bekend als de gevangenis waar Nelson Mandela een groot deel van zijn leven opgesloten zat. Zo’n 20 minuten varen van Kaapstad ligt dit piepkleine eiland in de Atlantische Oceaan. Als je hier toe komt zie je meteen dat dit geen idyllische plek is, hoewel het water van de zee er helder blauw kleurt.
Ex-gevangene
Na een chaotisch georganiseerde aankomst met de boot, vonden we eindelijk de gids die ons door de gevangenis zou begeleiden. De man zijn naam betekende ‘geschenk‘ in het Xhosa (de taal die de lokale bevolking spreekt) en dat is op zijn lijf geschreven. Onze gids is een ex-gevangene van Robbeneiland en werd op zijn 21e veroordeeld en opgesloten op Robbeneiland tijdens de Apartheid. Hij zou er 5 jaar lang vast zitten. Hij mocht zijn familie maar twee keer per jaar zien en twee keer per jaar een brief schrijven. Hoewel hij dat het ergste vond aan het gevangenschap, vindt hij zelf dat die 5 jaar niet zo heel lang waren. Hij vergelijkt zijn situatie met anderen die er soms 20 of 30 jaar zaten of zelfs levenslang kregen. Toch had onze gids het toen zwaar te verduren. Zijn vrijlating en hereniging met familie kwam dan ook als een geschenk.
De gids toonde ons hoe de gevangenen, waaronder ook hij, met 40 personen in één cel zaten. In de beginjaren van Robbeneiland moesten ze op matjes op de grond slapen, rond de jaren ’70 veranderde dat en kregen ze metalen stapelbedden. Ze moesten overdag werken op Robbeneiland en werden continu gekleineerd en uitgedaagd. Als je je goed gedroeg, kreeg je meer privileges zoals vaker bezoek of meer brieven die werden toegelaten.
Nelson Mandela
Sommige gevangenen zaten in isolatie. Deze cellen zijn ongeveer twee op twee meter ‘groot’ en hebben alleen een matje liggen en een emmer. Hier moesten gevangenen hun behoefte in doen en ze mochten deze één keer per dag gaan uitwassen. Buiten deze 10 minuutjes uit de cel om hun emmer te kuisen, zaten ze dag en nacht in hun cel. In zo’n cel verbleef Nelson Mandela ook. Dat lijkt ons zo onmenselijk en vreselijk, zeker als je weet dat de laatste politieke gevangenen pas in 1991 zijn vrijgelaten en de gevangenis op Robbeneiland pas in 1996 gesloten werd.
Hoewel dit bezoek, en vooral de rondleiding met de gids, ons zeker heeft geraakt was dit voor ons geen hoogtepunt. De geschiedenis van Robbeneiland is heel boeiend en daar kan je niet om heen, maar die zie je eigenlijk ook heel duidelijk in Kaapstad zelf. Soms voelde het alsof we op schoolreis waren. Een niet zo goed georganiseerde schoolreis dan toch. Dit was weer eens een “echte toeristen-uitstap“. De minst leuke uitstap van deze week in Zuid-Afrika voor ons.
Nog een week in Zuid-Afrika
Dit was onze tweede week in Zuid-Afrika. Wat lijkt jouw het leukste dat we gedaan hebben? Laat het ons weten in de comments of op Facebook!
Volgende week zijn we nog een week in Zuid-Afrika en er staan nog heel fijne en avontuurlijke uitstappen op de planning, waaronder een langverwachte safari waar we op zoek gaan naar big five! Ben jij ook benieuwd hoe dat zal gaan? Je leest het hier volgende week. Tot dan! Ondertussen kan je onze eerste week in Zuid-Afrika nog eens lezen.
